Serebral Palsi çocukluk çağında en sık rastlanılan fiziksel engellilik durumudur; hastalık değildir! Serebral Palsi; Arkadaşlığa, Eğlenmeye ve Öğrenmeye Engel Değildir
DAHA FAZLA
Bunlarla beraber hastaların yaşadığı belirtilere ve şiddetine göre dört ayrı çeşide ayrılır. Spastik, atetoid, hipotonik ve ataksik serebral palsi olarak adlandırılırlar. Ek olarak iki ayrı tipin birleşimi olan karışık serebral palsi de görülmektedir.
Bütün vücuda yayılan bir kontrol sıkıntısı mevcuttur. El, kol ve bacaklarda istemsiz gerçekleşen hareketler görülür. Kimi hastalarda, yüz kaslarının kontrolünü de etkilediği bilinir.
Hastalar arasında en sık rastlanan tipidir. Ani refleksler ve günlük hareketleri gerçekleştirirken güçlük yaşanabilir. Felç veya kasların hareketine hâkim olamama görülmektedir
Kas yapısının gevşemesi ve sarkık durumda olmasına sebep olur. Bu tip hastaların, boyunlarını kontrol etmede zorluk çektiği gözlemlenir. Nefes alma ve konuşma becerilerinde zorluk yaşanır.
Hastalık tipleri arasında en nadir rastlanan türlerdendir. Kasların güç kaybından kaynaklanan koordinasyon sorunları yaşanabilir. Düzensiz kas hareketlerinden ortaya çıkan denge sorunları görülebilir.
Serebral Palsi (SP) gelişimini tamamlamamış beynin ilerleyici olmayan hasara bağlı hareket ve duruş bozukluğudur. SP halk arasında beyin felci olarak ifade edilir.
Serebral palsinin (SP) ilk belirtileri genellikle çocuk 1 yaşına gelmeden önce ortaya çıkar. En yaygın olanları istemli hareketler sırasında kas koordinasyonu eksikliği (ataksi); kaslarda katılık ya da sıkılık ve abartılı refleksler (spastisite); tek ayağını ya da bacağını sürüyerek yürüme; ayak uçlarında yürüme, eğilerek yürüme ya da makaslayarak yürüme; aşırı katı ya da aşırı gevşek kas tonusudur.
Bunun yanıtı, büyük ölçüde semptomların kapsamına ve ağırlığına bağlıdır. Hafif semptomları olan bazı kişiler 70’lerinin sonlarına kadar yaşayabilir. Ağır serebral palsililerin (başlarını kaldıramayanlar ve tüple beslenme ihtiyacı olanlar gibi) ortalama ömrü 17 yıldır.
Hafif serebral palsili çocukların "büyüyünce" iyileşebildiği yönünde görüşler ortaya atılmıştır. Bu tartışmalı bir görüştür, çünkü bazı bilim insanları, ilk tanıların yanlış koyulmuş olması nedeniyle bu tür iddiaların ortaya atılmış olabileceğini düşünmektedir
Serebral palsi ilerleyen türden bir bozukluk değildir, yani bir çocuk yaş aldıkça semptomları kötüleşmez. Yaş ilerledikçe kemik deformitesi, kas anomalileri ve aşırı kullanım yaralanmaları bir araya gelerek ağrıların artmasına, yorgunluğa ve sakatlığa yol açabilir.
Randevu ve sorularınız için.